~De Gelaarsde Kat~

De gelaarsde kat is een Europees sprookje. De vroegste geschreven versie, voor zover bekend, werd in de eerste helft van de zestiende eeuw gepubliceerd door Giovanni Francesco Straparola.

Veruit de bekendste versie van het verhaal is echter die, die in 1697 door Franse schrijver Charles Perrault (1628-1703)
werd gepubliceerd als onderdeel van diens verzameling Sprookjes van Moeder de Gans.

Het sprookje van Perrault over de markies van Carabas.

Een molenaar liet aan zijn drie zoons niet anders na dan zijn molen, zijn ezel en zijn kat. De erfenis was gauw verdeeld, de notaris en de procureur kwamen er niet eens aan te pas,
want die zouden immers het schamele erfgoed al meteen hebben opgeslokt. De oudste zoon kreeg de molen, de tweede de ezel en voor de jongste bleef er niets anders over dan de kat.
De laatste was ontroostbaar dat hij zo karig bedeeld was.
"Mijn broers," zei hij, "kunnen behoorlijk hun brood verdienen wanneer ze samen gaan doen, maar als ik de kat heb opgegeten en van zijn vel een handmof heb laten maken,
dan moet ik van honger sterven."

De kat had deze woorden gehoord, maar deed net alsof hij niets merkte en zei hem op kalme en bedaarde toon:
"Wees maar niet bedroefd, meester, u hoeft mij alleen maar een zak te geven en een paar laarzen voor mij te laten maken
om ermee door het kreupelhout te lopen,
en u zult zien dat u er niet zo slecht bent
afgekomen als u denkt."

In 1683 publiceerde Charles Perrault zijn bekendste werk, Histoires ou contes du temps passé, avec des moralités:
Contes de ma mère l'Oye.
Het is een verzameling volksverhalen en sprookjes.
De verhalen zijn bekend als De sprookjes van Moeder de Gans. Meteen was een nieuw literair genre geboren:
het sprookje.Bekende sprookjes uit de verzameling van Perrault:
~Assepoester
~Blauwbaard
~De Schone Slaapster in het bos
~De gelaarsde kat
~Kleinduimpje en
~Roodkapje