~Jean de la Fontaine~

Jean de La Fontaine is geboren op 08-07 1621
in Château-Thierry
en is overleden op 13-04 1695 in Parijs.
Hij was een classicistische Franse schrijver en dichter,
vooral bekend om zijn fabels.
Een van zijn bekendste fabels is "la cigale et la fourmi"
(de krekel en de mier)
Hoewel La Fontaine met dit verhaal op een
ironische manier de geringe waardering voor
kunstenaars wilde aanklagen,
werd het verhaal in later tijden meestal gebruikt als
illustratie van het idee "wie niet werkt, zal ook niet eten".
 
Over de jeugd van Jean de La Fontaine is weinig bekend.
Hij is een tijdlang houtvester geweest en
treedt op de gegeven moment in staatsdienst.
Als hij in dienst treedt van de
Hertogin van Bouillon en de hertogin van Orléans,
wordt hij zelf in de adelstand verheven.
Hij heeft dan al meerdere werken op zijn naam staan.

Hij sterft in Parijs, waar hij wordt begraven
op de begraafplaats van de Onschuldigen
die in 1786 gesloten werd.
Die lag in het eerste arrondissement,
daar waar nu de Place des Innocents is.
zijn grafsteen echter, staat op de begraafplaats
Père Lachaise in Parijs.
-
…Hieronder…
Het verhaal van de Krekel en de Mier: Als de winter komt, verstoppen de dieren zich;
worden de bomen kaal en sneeuw en ijs
bedekken de velden.
De wereld word koud en stil. In de lente komen de bloemen en bladeren
weer te voorschijn in vrolijke kleuren.
De vlinders ontpoppen zich en tussen
de bloeiende takjes kwetteren de vogels.
De bijen vliegen uit en verzamelen nectar.
De beer verlaat zijn hol met de jongen en gaat
op zoek naar heerlijke honing.
De mieren werken echter.
Ze verzamelen twijgjes en blaadjes en bouwen een
mierenhoop, terwijl de krekel maar wat zit te tjirpen.
Hoe dichter we bij de zomer komen, des te luider
zingt de krekel vrolijk en onbezorgd.
en zo gaat het elke dag, huppend van tak naar tak,
tjirpend en niet denkend aan werken.maar onder hem
op de grond, gaan de mieren druk door met hun werk.
“Waarom zijn jullie zo druk bezig, altijd zwaar beladen
met allerlei dingen?” roept de krekel van boven naar een mier.
”De winter komt en we moeten ons voorbereiden op de kou”
antwoordt de vlijtige krekel.In de herfst beginnen de verdorde bladeren
van de bomen te vallen. De krekel is moe geworden
van het vele zingen en zoekt een droge tak
om zich tegen de wind te beschermen.
En de mier, in de bescherming van de mierenhoop
etend van de voorraden, ziet de krekel daar buiten
en zegt tegen zichzelf,
“nooit denkt hij er aan zomers te werken en voorraden
te verzamelen om zich voor te bereiden op de winter”

Moraal van het verhaal:
Wie zaait zal oogsten.
Dit boekje is uit eigen collectie.